KENTSOYLU CİVELEK
Hayatının dip köşelerinde dolaşırken,
Civelek birilerini görürsün aniden!
“Dostumu artık buldum!” dersin, ümitler varken;
Son kalleş tekmeyi de ondan yersin, düşerken!
Kentsoylu-civelekler, insanlıkta emekler.
Saygı gitmiş: Ya güçlüye tapmış-eğilmişler;
Ya da güçsüzlere, ego kusmak istemişler.
Sevgiyi de, gülün dikenleri bellemişler!
Dumura uğramış, farkındalık ve empati;
Körelmiş duygular, sona ermiş merhameti;
Yüksek perdeden ve ukala nasihatleri;
Alaycı-zübük, düzen heriflerinden biri!
Hasan ER