YİRMİBEŞİNCİ SAAT | Sadık Yayınevi

23 Mart 2021, Salı

YİRMİBEŞİNCİ SAAT

“Gün, niye yirmi beş saat değil!” diyor, iş insanı; Kendine-ailesine zehir ediyor, yaşamı… Köşenin mendilci kızı şimdi sildi, gözyaşını; Bugüne kadar hiç sordun mu, derdini-dermanını?

YİRMİ BEŞİNCİ SAAT

“Gün, niye yirmi beş saat değil!” diyor, iş insanı;
Kendine-ailesine zehir ediyor, yaşamı…
Köşenin mendilci kızı şimdi sildi, gözyaşını;
Bugüne kadar hiç sordun mu, derdini-dermanını?

Pür-telaş çıkarken gördün mü, sabah papatyasını?
Gece dönerken atladın; yaprak kapanışlarını…
Hasret bıraktın, sıcak temasını ve bakışını;
“Size çalıştım!” dedin; sarmadın, onulmaz yaşları!

Soluk al, soluk aldır; kaldır, o hep meşgul kafanı;
Uyandır, dumura uğramış farkındalıklarını…
Gördüğün ilk soru işaretine, takılıp-kalma;
Sistemi çöz ve hain tuzaklarına hiç kapılma…

Yirmi beşinci saat; sonu olmasın, ailenin;
Kıymetini bil, birlikte yaşanan saniyelerin…
Malıyla sahibini kullanan, yüksek sermayenin;
Dişlerine taktırma, toplumsal değerlerimizi
Ve hiç sonlandırma, Cumhuriyet bekçilerimizi…

Hasan ER

Popüler Yazılar

1 PAŞABAHÇE'DE YAZLIK SİNEMA

2 DENİZ FENERİ

3 NEYİM?

4 MACUN ŞEKERİ

5 TAN VE SEL

Etiketler

saat

gun

isadami

aile

zehir

hasaner

yasam

mendilci

kose

gozyasi

dert

derman

purtelas

papatya

yaprakkapanisi

sabahpapatyasi

hasret

sicaktemas

sarmak

onulmaz

solukalmak

mesgul

dumuraugramak

farkindalik

sisteminsoruisaretleri

haintuzaklar

kiymet

saniye

yukseksermaye

disleretakilmak

toplumsaldegerler

sonlandirmak

cumhuriyet

cumhuriyetbekcileri