BEKLEYENLER
Cam önü, Vita kutusu çiçekleri;
Kimi sardunya, kimi de camgüzeli.
Gördün mü, cam arkası bekleyenleri?
Kimi ağlak bir çocuk, kimi sevgili…
Baba temasına hasret, çocuk saçı;
Güvenli limanda olan, kaçta kaçı?
Gece, ayaklarının ucuna bastı;
Uyandırmadı, yorgun-özlemle baktı…
Atıyorlar: “Geri kaldık, falan-filan;
Daha çok çalışmalı, ücretli olan.”
Daha fazla mesai… Daha da fazla…
Eldeki azaldı; şaştı-kaldı, buna!
Abidik-gubidik, etiketli düzen;
Robotları üretti, kalmadı izan.
Ölmüş, cam önü çiçekleri; kalkmışlar.
Daha da belli, iri-mahzun bakışlar…
Hasan ER