NEYİM?
Türkünün, düğümlenen kelimesiydim;
Tıkanıp-mecalsiz kaldım ve tükendim…
Hem neyzendim, hem üflediği yanık ses;
Bir aşık olduğum var ve bir de nefes…
Ağlayan çocukta, hıçkırıklar oldum;
İç çekişlerde, avuçtaki somundum…
Çingene’nin çaldığı eski bir keman
Ve dans eden çiftlerde, oldum heyecan…
Çiftini süren çiftçinin tuzlu teri,
Koşturan karıncanın ayak sesleri,
Toprağa düşen yaprağın sarı rengi
Ve oldum, bitmeyen umudun eseri…
Hasan ER